24 december 2025
De standaard workflow met een praktisch voorbeeld uitgelegd
De automatische belichting van de camera is vaak gebaseerd op heldere beeldgebieden, wat betekent dat het eigenlijke hoofdonderwerp te donker is. Dit komt vooral veel voor bij donkere motieven (zoals de zwarte kat hier) of in achtergrondverlichtingssituaties.
startpunt
Het RAW-beeld is onderbelicht. Alleen de heldere lichtreflecties op de boomstam en op de achtergrond zijn correct belicht, terwijl het hoofdmotief weinig tekening heeft. Aangezien dit echter een RAW-bestand is, is deze afbeeldingsinformatie beschikbaar en kan deze worden gereconstrueerd.
Stap 1: Blootstelling (blootstelling)
In de eerste stap wordt de globale helderheid van het beeld gecorrigeerd.
Wereldwijde maatwerk: Ten eerste wordt de belichting verhoogd tot het punt waarop de middentonen van het beeld correct verschijnen.
Lokale maatwerk (masker): Omdat globale verheldering de lichte achtergrond zou doen overtreffen, gebruiken we een tweede instantie van de belichtingsmodule. Met een zacht, getekend masker wordt alleen het gebied van de kat en de boomstam opgefleurd. Dit richt direct de visuele focus op het hoofdonderwerp.
Stap 2: Kleurkalibratie
Deze module wordt voornamelijk gebruikt voor de juiste aanpassing van de witbalans in de context van de moderne workflow.
Toepassing: In dit geval heeft de camera al naar tevredenheid de witbalans bereikt. De verlichtingsstemming werkt natuurlijk, daarom zijn hier geen verdere correcties nodig. De module blijft op de standaardinstellingen (of neemt de waarden “als opname” over).
Stap 3: Agx (of sigmoïde/filmers)
Hier vindt de toonmapping plaats, d.w.z. de compressie van het dynamische bereik op het weer te geven gebied van de monitor.
Toepassing: De module zorgt ervoor dat de zeer felle lichten (hoogtepunten) die door de belichtingscorrectie worden gecreëerd, voorzichtig worden afgerold en niet “clip” (white out) hard (wit). Tegelijkertijd wordt het contrast in de schaduwgebieden geregeld om een saai beeld te voorkomen.
Stap 4: Toonequalizer
De Tone Equalizer is een krachtig hulpmiddel voor lokale contrastaanpassingen (“Dodge & Burn”) zonder maskers te hoeven tekenen.
probleem: Achter en op de voorgrond zijn er heldere gebieden die het uitzicht afleiden van het hoofdmotief.
Oplossing: Met de toonequalizer worden de helderste delen van het beeld (hoogtepunten) selectief verduisterd. Als gevolg hiervan trekt de achtergrond visueel terug en blijft de aandacht van de kijker op de kat.
Stap 5: Kleurbalans RGB (kleurenbalans RGB)
Deze module is verantwoordelijk voor verzadiging en creatieve kleursortering.
Toepassing: Omdat we streven naar een natuurlijke uitstraling en de kleuren van het bos al consistent zijn, is in dit voorbeeld geen sterke manipulatie nodig. Het beeld profiteert van het natuurlijke kleurenschema, daarom slaan we deze stap over of maken we minimale aanpassingen aan de globale verzadiging.
Optioneel: Scherpheid & opdracht
Nadat het licht en de kleur correct zijn, is het tijd om naar de details te gaan.
De basis: Capture Sharpening (Nieuw van DarkTable 5.4)
Dit verwijdert de lichtvervaging van de camerasensor direct bij de bron. Het is de schoonste en snelste weg naar de basisscherpte. Maak dit de standaard!
Contrast gelijkmaker
Bij dierenportretten ligt de focus idealiter op de ogen. In deze opname wordt het focuspunt niet perfect geraakt.
Oplossing: Met de contrastequalizer verhogen we de lokale contrasten. Dit versterkt de structuur in de vacht en maakt de ogen scherper en scherper, waardoor het beeld meer diepte krijgt.
Snijden (gewas)
De laatste afbeeldingssectie beslist over het effect van de afbeelding.
Toepassing: Het originele formaat bevat veel irrelevante marginale gebieden. Bij een smallere snede plaatsen we de kat prominenter op de foto (bijvoorbeeld volgens de regel van derden). Storende elementen aan de rand van de afbeelding worden verwijderd, waardoor de compositie er rustiger en meer gefocust uitziet.
